Бркајќи го Меснер - Дали Меснер значи нешто денес во алпинизмот

-текст на Догалд Мекдоналд

Вовед

Остриот гребен на Пунта Фиамес се издигнува над Кортина Дампецо како голема сенка на камбанеријата на црквата во центарот на градот. Лето е и Недела – на подножјето на насоките имаше четири наврски пред нас. Иако пристигнавме патувајќи од САД после полноќ, Дејв и јас си го фативме редот и бевме подготвени да качуваме. Ги поминавме сите пред нас забегувајќи по една раскршена должина од десната страна и качувајќи по совршен варовник стигнавме на остриот врв.

Седејќи таму – се надевавме дека ќе можеме да ја видиме Мармолада – највисокиот врв во Доломитите. Нејзината јужна страна е најмазната страна во регионот и служела како тест за сите алпинисти. Еден од нив посебно се истакнува – Рајнолд Меснер. Тој во 1969 година кога е во врвот на својата подготвеност солираше првенствена насока на овој огромен ѕид. Токму таа насока е причината поради која сме тука: да ги следиме неговите чекори како еден од најголемите алпинисти на сите времиња. Сакавме да ја искачиме таа насока како една од најубавите во Доломитите.

Вака на тоа гледа Дејв во секој случај. Мојот партнер е фанатик по Меснер. Ги има прочитано неговите книги и ја знае неговата биографија. Кога му споменав дека сакам да ја искачиме насоката на Меснер и можеби интервјуираме тој за малку што не падна од столот.

Јас сум поумерен. Прифаќам дека Меснер е најголемиот алпинист во историјата – прв на сите планини повисоки од 8000 метри, прв соло на Еверест, прв без кислород на Еверест... Исто така немам заборавено дека во 60-тите години на минатиот век, Меснер беше многу доминантен во Алпите – во еден човек беа Ројал Робинс, Лејтон Кор и Џон Гил заедно...

Но имам одредени резерви кон него. Пред неколку години кога имаше презентација во Болдер слушав како „ја камшикува“ публиката (околу 1000 посетители) зборувајќи против „модернизацијата“. Во една прилика за списанието „ Rock and Ice” имаше изјавено: „Авантура постои само кога има опасност од смрт.“ Тоа е малку претерано за мене и тука дојдов само да се сретнам како со некоја позната личност од минатото – личност која е нетолерантна кон промени. Триесет години по неговото најимпресивно искачување на карпа се прашував дали Рајнолд Меснер денес има уште некакво значење за модерните качувачи. И уште поважно – дали ми значеше нешто на мене?